Over berichtgeving Midden-Oosten

Al zolang het conflict in het Midden-Oosten duurt – en de NOS bestaat – krijgen wij veel reacties van ons publiek op onze berichtgeving erover. En opvallend genoeg zijn die reacties bijna altijd net zo verdeeld als het gebied zelf: de ene schrijver vindt dat wij partij kiezen voor Israël, de andere vindt juist dat wij de Palestijnse kant verdedigen. Soms gaan die tegengestelde reacties over dezelfde uitzending.

Daar komt bij dat in veel reacties (erg) veel emotie doorklinkt. Van beide kanten. Wij vinden dat zeer begrijpelijk want het gaat om een conflict dat velen raakt.

Wij berichten vanuit beide kanten en proberen daarbij de standpunten van de belangrijkste betrokken partijen voortdurend te belichten. Soms lijkt het misschien alsof we meer aan de ene ‘kant’ doen dan aan de andere, maar dat heeft dan te maken met nieuwsontwikkelingen. We zijn een nieuwsrubriek en kijken naar de nieuwswaarde van gebeurtenissen.

Net zoals we van een discussie in de Tweede Kamer maar een zeer beperkt deel kunnen laten zien en we niet (altijd) alle partijen aan het woord kunnen laten, zullen we ook m.b.t. het Midden-Oosten altijd scherp moeten kiezen. Niet elke gebeurtenis, hoe ingrijpend ook voor betrokkenen, kan een onderwerp of een onderwerpje worden. Bovendien: in de beperkte zendtijd die we nu eenmaal hebben, kunnen we niet in elke uitzending het hele conflict uiteenzetten, met uitgebreide aandacht voor beide kanten.

Als u onze berichtgeving in zijn geheel bekijkt, ziet u hopelijk dat wij proberen te doen wat we moeten doen: het nieuws melden en waar nodig en gepast achtergronden geven bij dat nieuws, zodat u beter kunnen beoordelen wat er aan de hand is.

Wij vinden zelf niks van het conflict en hebben geen voorkeuren of belangen. Het is goed te weten dat wij als redactie heel veel discussiëren over onze uitzendingen en de onderwerpen die we over het Midden-Oosten maken. De laatste tijd eigenlijk elke dag. We vragen ons voortdurend af wat onze mechanismen zijn, of we evenwichtig berichten, of onze taal, woordkeus en toon correct zijn en wat de perceptie van ons publiek is of zou kunnen zijn. Natuurlijk maken we fouten, maar we staan open voor kritiek en discussie en proberen elke dag om het beter te doen.