Chris Kijne

Zet mij achter een microfoon en ik ben gelukkig. Het moet voortkomen uit een diepe behoefte om gehóórd te worden, die ik herken uit mijn vroegste jeugd: als iemand niet naar mijn kinderverhalen wilde luisteren, werd ik razend. Misschien komt het wel door mijn vader, die dominee was. Van hem heb ik zeker mijn interesse in de wereld, want als bijbelvertaler bereisde hij die intensief en schreef lange brieven naar huis.

De combinatie van naar de wereld kijken en daarover willen vertellen is in ieder geval nooit meer overgegaan en ik heb er langzamerhand mijn werk van gemaakt. Via de krant en het omroepblad uiteindelijk bij de VPRO achter een radiomicrofoon terecht gekomen en daar krijgt niemand me meer weg. Ik doe er nog steeds Bureau Buitenland. Ook de lokroep van de televisie is niet aan me voorbij gegaan, zodat ik ook voor Tegenlicht werk en incidenteel Buitenhof presenteer.

Maar hier, bij de NOS, is mij de grote eer te beurt gevallen NOS Met Het Oog Op Morgen te mogen presenteren. De radiohemel. Vanwege de uitstekende redactie, de variatie en de hoge kwaliteit in onderwerpkeuze, vanwege de persoonlijke toon die je er als presentator kan hanteren, vanwege het voor intieme radio ideale uitzendtijdstip.

Dus hier krijgen ze me helemaal nooit meer weg. En o ja, ik heb in de loop der jaren ook best leren luisteren.