Daisy Mohr

Het was liefde op het eerste gezicht. Beiroet liet me niet meer gaan nadat ik hier begin 2002 aankwam om een paar maanden Arabisch te leren. Daarna ging het snel want ook de inwoners, de cultuur en de geschiedenis van andere landen in de regio hebben mijn hart gestolen. De invasie van Irak, de Arabische lente, de oorlog in Syrie, demonstraties in Iran – niets wilde ik meer missen, overal ging ik naartoe om verhalen te maken. Ik ben nooit meer weggegaan.

Ik studeerde journalistiek in Londen met het Midden Oosten als specialisatie. Toen al was ik benieuwd naar wat de mensen in deze regio bezig houdt. De Arabische wereld dichterbij brengen, een brug slaan; dat is wat ik hoopte te gaan doen. Het menselijke verhaal is wat mij vooral aanspreekt.

De eerste periode schreef ik verhalen voor kranten en tijdschriften en al snel begon ik als producer voor Nederlandse en internationale zenders. Ik deed de voorbereiding, research en soms regie voor documentaires en nieuwsverhalen die de hele wereld bereikten. Dat ik eind 2019 na al die jaren van achter de schermen vandaan kwam om zelf het verhaal te mogen vertellen als multimediale correspondent voor de NOS ervaar ik als een voorrecht.

Dit is een lastige regio en dat is nou juist de uitdaging. Permits en visa regelen voor ingewikkelde bestemmingen is mijn hobby. Reizen plannen kost hier veel tijd. Toegang tot landen waar niet veel buitenlanders komen om vervolgens de verhalen te vertellen van mensen met zoveel kracht en hoop, is de beloning. In al die jaren heb ik vrijwel alle landen in mijn regio meer dan eens en soms voor een langere periode bezocht. Zo woonde ik tijdelijk bij een vriendin in Teheran, reisde ik door Saoedie Arabie en verbleef ik weken in Aleppo voor verschillende documentaires.

Door hier al jaren met mijn gezin te wonen, maak ik inmiddels deel uit van de maatschappij en verblijf ik niet in een buitenlandse bubbel. Omdat ik Arabisch spreek maak ik makkelijk contact en op die manier krijg je veel verschillende verhalen te horen. De samenwerking met lokale collega’s in verschillende landen is ook een goede leerschool.

Met mijn geliefde Beiroet gaat het slecht. Door een ongekende economische en politieke crisis heeft Libanon een dieptepunt bereikt. Maar ook nu pieker ik er niet over te vertrekken, juist dit is het moment om nog veel meer te vertellen over dit land en deze regio vol mooie verhalen.