Kysia Hekster

Al op jonge leeftijd wist ik dat ik de journalistiek in wilde. Volgens de directeur van mijn school had ik een ‘te sterk ontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel’. Vermoedelijk vond hij me een lastige leerling omdat ik me graag overal tegenaan bemoei. Ik zie mezelf liever als betrokken en kritisch. Eigenschappen die goed van pas kwamen als voorzitter van de Landelijke Studentenvakbond LSVb.

Ik studeerde Maatschappijgeschiedenis in Rotterdam. Daar leerde ik naar historische ontwikkelingen kijken vanuit verschillende perspectieven. Die brede blik op maatschappelijke ontwikkelingen gebruik ik nog steeds in mijn vak.

Mijn eerste baan in de journalistiek was in 1996 bij de Ikon-radio. Daar hadden we het veel over de gevolgen van de drama’s in Srebrenica en Rwanda. Waar ligt de verantwoordelijkheid van de internationale gemeenschap om op te treden? Wat zijn de (onbedoelde) gevolgen daarvan? Moeilijke vragen, maar belangrijk om over na te denken.

Die ervaring kwam goed van pas op de buitenlandredactie van het Radio 1 Journaal van de NOS waar ik even later aan de slag kon. Ook was ik een paar jaar plaatsvervangend chef van de buitenlandredactie. In 2008 werd ik correspondent in Moskou. Vier jaar lang reisde ik door Rusland met zijn tien tijdzones en de voormalige Sovjetrepublieken.

Tussen 2012 en 2021 werkte ik als binnenlandverslaggever en verslaggever Koninklijk Huis, onder meer bij de inhuldiging van Willem-Alexander. Maar het buitenland bleef lokken. Sinds mei 2021 is mijn standplaats Brussel. Daar mag ik verslag doen van wat er in de (lidstaten van de) Europese Unie gebeurt. Ook de NAVO, België en Luxemburg horen tot mijn werkterrein. Heerlijk om dit voor de NOS te mogen doen!