Lars Geerts

Het is moeilijk om een saaie dag in Den Haag te beleven. Ze zijn er wel maar zijn dermate schaars dat ik ze bijna allemaal levendig kan herinneren. In 2011 liep ik voor het eerst de Haagse redactie van de NOS op. Ik kwam me oriënteren of ik politiek verslaggever zou willen en misschien ook zou kunnen worden. Ik was verslaggever voor NOS Langs de Lijn. Ik volgde het volleybal, beach en zaal. En daarnaast was ik redacteur bij NOS Nieuws voor onder meer het Radio 1 Journaal, Radionieuws en Met het Oog op Morgen.

Na deze alinea zal het geen verrassing zijn dat ik een voorliefde heb voor de radio. Het medium dat het meest oproept tot verbeelding. Maar in 2011 wilde ik iets anders. En ik kreeg de kans om enkele maanden mee te draaien met de collega’s in Den Haag. Ik weet niet of het ook voor hen geldt maar voor mij was het liefde op het eerste gezicht.

De rest is geschiedenis, is dan de uitdrukking. Vanaf dat jaar mocht ik met enige regelmaat terugkeren om bij te springen bij, bijvoorbeeld, verkiezingen. In 2015 zocht de redactie een vaste verslaggever en ik was de gelukkige. De redactie verdeelt het werk via portefeuilles. Ik kreeg Volksgezondheid. De zorgwet van Edith Schippers was net gesneuveld in de Eerste Kamer en mijn nagenoeg eerste live-bijdrage ging over het alternatief dat het kabinet presenteerde.

Kenners zullen het er over eens zijn dat dit alternatief niet uitblonk in helderheid. Nog steeds zijn er collega’s die, als het gezellig wordt, graag het verhaal vertellen van mijn manmoedige poging om de luisteraar van Radio 1, tien minuten nadat ik van het plan gehoord had, te vertellen wat erin stond. Ik denk niet dat ik mensen die middag veel wijzer heb gemaakt. Maar een saaie dag was het in ieder geval niet.

Er volgde een ijskoude nacht op het Binnenhof vanwege de bed- bad- en broodcrisis. Over de opvang van uitgeprocedeerde asielzoekers. Een doorwaakte nacht op het ministerie van Sociale Zaken vanwege onderhandelingen over het pensioenakkoord. Inmiddels kreeg ik ook de portefeuille Landbouw. Met stikstof als belangrijkste onderwerp sinds 2019

En toen… Corona. Als specialist Volksgezondheid mijn drukste periode ooit. Vanaf de eerste geruchten in China en de eerste Nederlandse patiënt op 27 februari 2020 tot de eerste vaccinaties en de opluchting in de winter van 2022/23 dat het virus bedwongen was. Ik begeleidde de persconferenties op Radio 1, probeerde iedere keer weer de adviezen van het OMT te achterhalen en van context te voorzien en volgde elk overleg op het Catshuis of het Binnenhof. Het virus is er nog. Maar de crisis is voorbij. En daarmee ook de, tot nu toe, meest intense en interessantste periode van mijn journalistiek bestaan.

Maar hoewel dat voorbij is; saai wil het maar niet worden.

En dus blijf ik gefascineerd kijken naar ‘de overkant’ zoals wij het noemen. De NOS-redactie zit namelijk tegenover het Binnenhof. Ik blijf het volgen. Voor het Radio 1 Journaal, Nieuws en Co en Met het Oog op Morgen. Ik zie u daar.