Simone Tukker

Een rush die nooit gaat vervelen. Dat is voor mij de onweerstaanbare charme van het geweldige werk als verslaggever. Halsoverkop in een auto of vliegtuig stappen, zonder te weten wat je te wachten staat. En soms trouwens ook zonder tandenborstel. Ik heb het inmiddels ontelbare keren gedaan. Van aanslagen in Brussel, Berlijn of Barcelona tot grote nieuwsgebeurtenissen dichterbij huis, zoals de tramaanslag in Utrecht of de nasleep van de MH17-ramp. Iedere dag mag ik nieuwe mensen ontmoeten, leer ik nieuwe dingen en duik ik in de meest fascinerende verhalen.

Na mijn studie aan de Rijksuniversiteit Groningen (bachelor American Studies, master Journalistiek) besloot ik een gok te wagen en vertrok ik naar de VS om stage te lopen bij NOS Bureau Washington. Een keuze waar ik nooit spijt van heb gekregen. De correspondenten leerde mij het vak en vanaf dat moment wist ik: ik wil veel meer van dit, ik wil verslaggever worden.

Hierna ging ik aan de slag bij het actualiteitenprogramma EenVandaag en daar volgde jaren vol avontuur en de meest bijzondere interviews. Absolute hoogtepunten waren hier het verslag doen van de Amerikaanse verkiezingen, maar ook het ondernemen van een uitdagende reis naar Niger om een verhaal op te tekenen over de gevolgen van ons Europese migratiebeleid in een van de armste en gevaarlijkste landen van Afrika. Trots ben ik ook op de Tegel-nominatie in de categorie nieuws (2021) voor een reportage die aantoont hoe in de VS complete bossen worden gekapt vanwege de Nederlandse vraag naar biomassa.

Werken als verslaggever op de binnenlandredactie van het NOS Journaal en verslag te doen voor de grootste nieuwsorganisatie van het land is een droom die uitkomt. Iedere dag sta ik met mijn neus bovenop het nieuws. En iedere dag ook knijp ik mezelf even in mijn arm dat ik dit fantastische werk mag doen.