Jeroen Schutijser

Henk Terlingen,  Theo Koomen, Eddy Becker, Joost den Draayer: ‘mannetjes van de radio’ waar ik als klein jongetje met bewondering naar luisterde. “Dat wil ik ook” dacht ik direct.  

De loopbaan liep wat anders. Pas na 27 jaar schrijvende journalistiek (Alkmaarsche Courant, Nieuwsblad Transport, Algemeen Dagblad) kwam ik in 2008 bij mijn droombaan terecht: het Radio 1 Journaal van de NOS.

Ziekenomroep
Ik had natuurlijk wel radio-ervaring opgedaan bij de ziekenomroep Driebergen/Zeist (DZO). Vanaf 1979 al. Wat heb ik ongelooflijk veel (bekende) Nederlanders voor die DZO kunnen interviewen: Ruud Lubbers, Marcel van Dam, Willem Duys, Aad van den Heuvel, Fons Jansen, Youp van ’t Hek, Willem van Hanegem en Mies Bouwman; om eens wat namen te noemen. “Dank u wel meneer Lubbers, dat u onze zieke luisteraars in het Zeister ziekenhuis even wilde toespreken.” Zo ging dat.

Na de School voor de Journalistiek in Utrecht (eind jaren 70) kwam ik in Alkmaar terecht. Bij de Alkmaarsche Courant. Op de sportredactie viel ik met mijn neus in de boter: dankzij Wastora en de gebroeders Molenaar werd AZ kampioen. Veel geleerd daar in Alkmaar. Wat toen al duidelijk werd, dat ik grote interesse had in economie en consumentenzaken.

Economie
Vooral bij het Algemeen Dagblad – tussen 1992 en 2008 – heb ik vele verhalen geschreven over supermarkten en andere winkels, A-merken… Kortom, zaken die een beetje dicht bij de ‘mensch’ staan. Met name die onderwerpen probeer ik nu vorm te geven in radio-items. 

Eindelijk dan: bij de NOS aangenomen in het jaar dat ik 50 jaar werd. Wel wat laat, maar de aanhouder wint.